Ziemia rzeszowska swoimi granicami sięga odległych terenów. Na północy granicę tworzy kotlina sandomierska, na południu Karpaty, na wschodzie dolina Sanu i na zachodzie dolina Wisłoki. Etnicznie ludność ziemi rzeszowskiej nie jest jednolita, ale ze względu na zwyczaje związane z obrzędami oraz częściowo wspólny folklor taneczny i muzyczny, są oni traktowani jako ludność jednego regionu.
Według różnych źródeł ziemia rzeszowska jest dzielona na podregiony. Na przykład Jan Stanisław Bystroń dzieli ją na trzy grupy etniczne: Rzeszowiaków, Lasowiaków i Pogórzan. Podobną wizję ma Bogusław Linette, który w swojej książce pt. „Obrzędowe pieśni weselne w rzeszowskiem” przyjmuje taki podział. Franciszek Kotula natomiast dzieli ten obszar na dwa ośrodki kulturowe.
Strój
Do połowy XIX wieku grupa określana mianem Rzeszowiaków zamieszkiwała tereny położone w dorzeczu dolnego Wisłoka i na lewym brzegu Sanu [...]
Zwyczaje i obyczaje
Wesele Niewątpliwie najlepszą okazją do zabawy było wesele. Zabawy weselne z reguły odbywały się w domu panny młodej lub w [...]
Do pierwszego zalicza mieszkańców okolic Rzeszowa (Trzciana, Łańcut, Tyczyn, Błażowa, Czudec), mieszkańców okolic Przeworska (Gać, Kańczuga i na wschód po Jarosław), a także Lasowiaków zamieszkałych w widłach Wisły i Sanu. Do drugiego zaś zalicza mieszkańców okolic Krosna (Sanok, Dukla, Suchodół, Brzozów, Strzyżów), mieszkańców okolic Jasła oraz Gorlic (Łużna, Wójtowa i Biecz).
Badania wykonywane w latach 1970-1981 przez Alicję Haszczak sugerują inny podział. Tańce, które były tańczone powszechnie na Rzeszowszczyźnie, tańce z okolic Rzeszowa, tańce z okolic Przeworska, tańce Lasowiaków, tańce Pogórzan z okolic Krosna oraz tańce Pogórzan z okolic Jasła i Gorlic.
